عمل آوردن بتن سازه وبتن پیش تنیده
عمل آوردن بتن سازه و بتن پیش تنیده فرایندی است که طی آن از افت رطوبت بتن جلوگیری شده و دمای بتن در وضعیت رضایتبخشی حفظ می شود .
عمل آوردن بتن تأثیری بسزا روی ویژگیهای بتن سخت شده ، از جمله کاهش نفوذپذیری و مقاومت در برابر یخ زدن و آب شدن دارد .
عمل آوردن باید بلافاصله پس از تراکم بتن آغاز شود تا بتن را از گزند عوامل زیانبار محافظت نماید.
در سازه و سقف پیش تنیده عمل آوری نقش به سزایی در رسیدن به نتایج مورد نیاز طراحی سازه دارد .
عمل آوردن از مفاهیم سه گانه زیر تشکیل یافته است:
الف :مراقبت به مجموعه تدابیری گفته می شود که باعث شود سیمان موجود در بتن به مدت کافی مرطوب نگه داشته شود ، به طوری که حداکثر میزان آبگیری آن چه در لایه های سطحی دانه ها و چه در حجم آنها صورت پذیرد.
ب :محافظت به مجموعه تدابیری اطلاق می شود که مانع اثر نامطلوب عوامل بیرونی ، مانند شسته شدن به وسیله باران یا آب جاری، سرد شدن سریع یا یخبندان، لرزش، ضربه و مشابه آنها، بر روی بتن جوان می شوند.
پ :پروراندن بتن، که تسریع گرفتن و سخت شدن آن به کمک حرارت می باشد.
عبور و مرور کارگران بر روی قطعات بتنی تازه ریخته شده ، حداقل تا ۲۴ ساعت بعد از اتمام بتن ریزی، به هیچ وجه مجاز نیست ، پیمانکار باید تدابیر لازم را در این موارد برای عبور و مرور کارگران فراهم نماید.
عمل آوری بتن پیش تنیده
عمل آوری بتن پیش تنیده از آن جهت دارای اهمیت میباشد که هر چقدر زمان به مقاومت نهایی رسیدن بتن زودتر اتفاق بیافتد به همان نسبت کشش کابلهای پیش تنیدگی سریهتر صورت خواهد گرفت و قالب بندی کف زودتر باز خواهد شد .